Η ΤΕΧΝΗ στα ΕΡΕΙΠΙΑ της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ στην ΕΛΛΑΔΑ

Συμπυκνώνοντας σε έναν στίχο τις ολέθριες πιέσεις που δέχεται σήμερα η δημόσια και δωρεάν Παιδεία στη χώρα μας, το φετινό πανελλαδικό Συνέδριο της Ένωσης Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων, δρομολογημένο για τον Σεπτέμβριο 2021, έχει τον τίτλο «Η ΤΕΧΝΗ στα ΕΡΕΙΠΙΑ της ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ στην ΕΛΛΑΔΑ».

Προφανώς, τα σχεδιασμένα, διαδοχικά κυβερνητικά χτυπήματα στο δημόσιο σχολείο, είναι πλήγματα σε όλα τα διδασκόμενα σε αυτό μαθήματα, μεταξύ των οποίων τα Εικαστικά. Η πανδημία του κορονοϊού έδωσε στην κυβέρνηση τη «χρυσή ευκαιρία» (όπως οι βουλευτές της χαρακτηριστικά σημειώνουν) να νομοθετήσει και να επιχειρήσει να εφαρμόσει οβιδιακές αντιεκπαιδευτικές αλλαγές, από τη μορφή και τον τρόπο μέχρι το περιεχόμενο της διδασκαλίας στη δημόσια εκπαίδευση, και από τον πληθυσμό των μαθητών που προς ώρας διατηρούν δικαίωμά τους στη μόρφωση, μέχρι τα ωρολόγια προγράμματα και τα μαθήματα που εξασφαλίζουν ύπαρξη σε αυτό.

Η διδασκαλία της Τέχνης στο Λύκειο έδωσε τους προηγούμενους μήνες, και εξακολουθεί να δίνει, αγώνα επιβίωσης, με την Ένωση να καταθέτει με κάθε τρόπο τη συμβολή της στην προσπάθεια να προστατευτεί ένα κατακτημένο -καταρχάς για τους μαθητές και τη νέα γενιά- δικαίωμα. Η αναμενόμενη απόφαση του ΣτΕ είναι ένας επόμενος σημαντικός σταθμός του συλλογικού μας αγώνα, αλλά σίγουρα δεν είναι το τέλος της διαδρομής.

Η έξωση των εικαστικών μαθημάτων δεν είναι πρόβλημα τυπικό. Και σίγουρα δεν λύνεται με τάξεις που συγκροτούνται υπό προϋποθέσεις, ή με μεταναστεύσεις μαθητών και δασκάλων σε Λύκεια-οχυρά της διδασκαλίας της Τέχνης.

Η έξωση των εικαστικών μαθημάτων είναι ζήτημα ουσιαστικό, και βαθιά κοινωνικό, διότι αναφέρεται στον νέο άνθρωπο που θέλουμε να διαμορφώσουμε. Τουλάχιστον από άποψη σημειολογίας, δεν αποτελεί σύμπτωση ότι το υπουργείο Παιδείας, την ίδια ώρα που εξοβελίζει με τις υπουργικές αποφάσεις του την Τέχνη από το Λύκειο, ταυτόχρονα «κάνει χώρο» στην εισαγωγή και διδασκαλία του cheerleading για πρώτη φορά στο δημόσιο σχολείο. Πράγματι, από την πλευρά μιας βαθύτερης αντίληψης για την αισθητική και την καλλιέργεια, αυτά τα δύο είναι παντελώς ασύμβατα, και δεν χωράνε στον ίδιο σχεδιασμό.

Στα κυριολεκτικά αποκαΐδια των κυβερνητικών σχεδιασμών και πράξεων (ή εγκληματικής απραξίας), με την Κόλαση του Δάντη να ζωντανεύει όσο ποτέ 700 χρόνια μετά τη συγγραφή της, στα διαμορφούμενα ερείπια της Δημόσιας Παιδείας σε ό,τι αφορά την πραγματική δυνατότητα του δασκάλου και καθηγητή να εξοπλίσει πνευματικά και ψυχικά, και να διαμορφώσει σε ελεύθερο πολίτη τον νέο μαθητή, σε μια συγκυρία στην οποία μάλιστα εορτάζουμε τα 200 χρόνια από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης, ως Ένωση απαντάμε με έναν μόνο τρόπο: ΣΥΝΕΧΙΖΟΥΜΕ.

Συμπληρώνοντας το έτος που διανύουμε την τέταρτη δεκαετία της ζωής της, σε πείσμα των πολλών αρνητικών γενικών εξελίξεων και συγκυριών, η Ένωση Εκπαιδευτικών Εικαστικών Μαθημάτων συνεχίζει την προσπάθεια που ξεκίνησε το 1981, υπηρετώντας τη διδασκαλία της Τέχνης στο Δημόσιο Σχολείο.

Απευθυνόμενοι καταρχάς στους εκπαιδευτικούς λειτουργούς, αλλά και σε ολόκληρη την ελληνική κοινωνία, θέλουμε να επαναλάβουμε ότι στη μάχη που θα κορυφωθεί το επόμενο διάστημα για την προάσπιση της Τέχνης και του Πολιτισμού, δηλαδή του Ανθρώπου, κανένας μας δεν περισσεύει.

Κύριο άρθρο στην Εικαστική Παιδεία Νο 37 έτος 2021

Twitter

Linkedin

Google

Facebook