Το Σάββατο 8 Φλεβάρη ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του τριήμερου σεμιναρίου της Ένωσης στην Αθήνα, που φιλοξενήθηκαν στην ΑΣΚΤ. Εμπεριείχαν ενδιαφέρουσες παρουσιάσεις και εισηγήσεις συναδέλφων εικαστικών – εκπαιδευτικών, εργαστήρια εφαρμογών με εικαστικό, παιδαγωγικό και μεθοδολογικό – διδακτικό περιεχόμενο, καθώς και συνελεύσεις – συζητήσεις για τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα των εικαστικών εκπαιδευτικών.
Οι εργασίες ξεκίνησαν την Τετάρτη 5 Φλεβάρη το απόγευμα, με την προγραμματισμένη συζήτηση για τα επαγγελματικά δικαιώματα των εικαστικών, τόσο στην εκπαίδευση, όσο και ευρύτερα στο πεδίο της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Στη γεμάτη από συναδέλφους αίθουσα του κινηματογράφου, παρευρέθηκαν και τοποθετήθηκαν με εισηγήσεις εκπρόσωποι όλων των φορέων και των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων που συνδέονται με τις εικαστικές τέχνες.
Μετά το άνοιγμα των εργασιών από την πρόεδρο της Ένωσης Ζωή Χατζή, προσκλήθηκε η ολομέλεια να τηρήσει ενός λεπτού σιγή για τους εικαστικούς δασκάλους που έφυγαν από τη ζωή, Μαίρη Σεραφιανού – Χατζηνικολή και Δημοσθένη Κοκκινίδη.
Στη συνέχεια ξεκίνησαν τις τοποθετήσεις τους από την Ένωση, το μέλος του ΔΣ Μανώλης Τσαγκαράκης και ο Φοίβος Σοφικίτης, εκ μέρους του Ε.Ε.Τ.Ε., η πρόεδρός του, Εύα Μελά, από την ΑΣΚΤ Αθήνας, ο αντιπρύτανης Βασίλης Βλασταράς, από την ΣΚΤ Θεσσαλονίκης, ο Γιώργος Δρόσος, από την ΣΚΤ Φλώρινας, η Σοφία Παπαδοπούλου, από τη ΣΚΤ Ιωαννίνων, ο Χρήστος Σκαλκώτος. Στο πλαίσιο της συζήτησης, ζήτησε να παρέμβει και να τοποθετηθεί και ο Κωνσταντίνος Τηλιγάδης από το Τμήμα Ήχου και Εικόνας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
Μετά τις τοποθετήσεις των εκπροσώπων, σε πνεύμα σύμπνοιας ως προς την αναγνώριση των κρίσιμων ζητημάτων που αφορούν τα τρέχοντα και χρόνια προβλήματα των εικαστικών σε όλες τις εκπαιδευτικές βαθμίδες και δομές, συμφωνήθηκε η αναγκαιότητα της συνεχούς επικοινωνίας και συνεργασίας ανάμεσα στα εκπαιδευτικά ιδρύματα και τους φορείς, ώστε να δρομολογηθούν οι αντίστοιχες παρεμβάσεις τόσο σε θεσμικό όσο και σε διεκδικητικό πλαίσιο. Σε συνέχεια της συζήτησης, αποφασίστηκε η εκ νέου συγκέντρωση των εικαστικών εκπαιδευτικών, στα διαλλείματα του προγράμματος των επόμενων ημερών, με στόχο το συντονισμό και την προετοιμασία των παρεμβάσεων.
Την Πέμπτη το πρωί, ξεκίνησαν οι εγγραφές και οι παρουσιάσεις των εργαστηρίων του σεμιναρίου. Η προσέλευση των συναδέλφων ήταν μαζική και τα καθίσματα του αμφιθεάτρου, δεν έφταναν για να τους φιλοξενήσουν. Στο διάλειμμα ανάμεσα στις παρουσιάσεις, αυτοβούλως οι συνάδελφοι παρέμειναν στο χώρο και ξεκίνησε μια γόνιμη και αγωνιστική συζήτηση για το περιεχόμενο και τους τρόπους διεκδίκησης των εργασιακών δικαιωμάτων τους, με κύρια αιτήματα, τη διεκδίκηση σύστασης των αναγκαίων οργανικών θέσεων για τον κλάδο ΠΕ08, τους μαζικούς μόνιμους διορισμούς, την κατάργηση του προσοντολογίου, την εξίσωση των δικαιωμάτων μονίμων και αναπληρωτών και την παρουσία ακαδημαϊκού εκπροσώπου σε κάθε θεσμική επιτροπή που διαπραγματεύεται ζητήματα της εικαστικής παιδείας.
Η Παρασκευή ξεκίνησε με τα πρωινά εργαστήρια τα οποία λειτούργησαν με πληρότητα συμμετεχόντων, οι οποίοι ομολογουμένως έμειναν ενθουσιασμένοι. Το μεσημέρι κατά το διάλειμμα των εργασιών, συνεχίστηκε η άτυπη μαζική συνέλευση αναπληρωτών και μονίμων συναδέλφων, η οποία και κατέληξε σε ένα ψήφισμα παρέμβασης στα πρωτοβάθμια σωματεία με στόχο να καταλήξει μέσα από αυτά στις συνόδους των προέδρων των ομοσπονδιών μας. Οι εργασίες της ημέρας ολοκληρώθηκαν με τις πολύ ενδιαφέρουσες εισηγήσεις και παρουσιάσεις συναδέλφων και ακαδημαϊκών.
Το σεμινάριο έκλεισε το μεσημέρι του Σαββάτου, με την ολοκλήρωση των εργαστηρίων και την αποχώρηση των συναδέλφων.
Κοινή πεποίθηση όλων μας είναι ότι σε μια εποχή που τα εργασιακά και επιστημονικά δικαιώματα όλων των εκπαιδευτικών βάλλονται, οφείλουμε όλοι ενωμένοι σαν μια γροθιά, να αγωνιστούμε για ένα σχολείο συμπεριληπτικό, ανοιχτό στην κοινωνία και προσανατολισμένο στις κοινωνικές και εκπαιδευτικές ανάγκες των μαθητών. Σε αυτό το σχολείο, η παρουσία του εικαστικού εκπαιδευτικού είναι αναγκαία και απαραίτητη συνθήκη, μιας και είναι ο μόνος ικανός παράγοντας σύνδεσης του μαθητή με την εμπειρία της εικαστικής τέχνης, κι ως εκ τούτου με την ανάγκη του ανθρώπου να ονειρεύεται και να παλεύει για ένα καλύτερο αύριο.
Καλούμε τους συναδέλφους εικαστικούς εκπαιδευτικούς να συντονιστούν και να συμμετάσχουν ενεργά σε αυτό τον αγώνα, με τη φυσική τους παρουσία στα πρωτοβάθμια σωματεία, σε συνεννόηση και με άλλους κλάδους όπως οι εκπαιδευτικοί θεατρικής αγωγής και οι μουσικοί, για ένα σχολείο στο οποίο η τέχνη θα βρει το ρόλο και τη σημασία που της αναλογεί.