Κάποτε, όταν πρωτοδιορίστηκα, είχα έναν μαθητή στο ελεύθερο σχέδιο, τον Κ., που ήταν άριστος. Όταν λέω άριστος, δεν εννοώ πως είχε ταλέντο, που είχε κι απ’ αυτό, εννοώ πως ήταν συνεπής, δεν έχανε μάθημα, είχε πάντα μαζί του τα μολύβια του και όλα όσα χρειαζόταν για το σχέδιο, με άκουγε με πολλή προσοχή και αξιοποιούσε αμέσως τις συμβουλές που του έδινα.
όλο το άρθρο
το Ένθετο μπορέιται να το βρήτε στην “Αυγή της Κυριακής” και κάθε Παρασκευή στο “Στο κόκκινο”